Tularemi; Dünyada yaygın olarak bulunan bir bakterinin (Francisella tularensis)yol açtığı, zoonotik (hayvanlardan insanlara bulaşan) bir hastalıktır.
Doğada 250’den fazla omurgalı ve omurgasız hayvanda bakteri görülebilmesine karşın özellikle tavşan, sincap, su ve tarla faresi, kunduz, geyik ve rakun gibi kemirici vahşi hayvanlar kaynak kabul edilmektedir. Keneler ve nadiren sinekler (özellikle hayvanlar arasında bakteri dolaşımında önemli) insanlara bulaşmada rol oynayabilirler.
Bakteri insanlara üç şekilde bulaşmaktadır:
Ağız yoluyla: Ülkemizde en sık bulaşma yolu olan bakteri ile kirlenmiş su ve gıdaların tüketilmesiyle,
Cilt yoluyla: Tularemi mikrobunu taşıyan (enfekte) hayvanlara veya bu hayvanların çıkartılarına (idrar, dışkı vs.) temas edilmesiyle, enfektehayvanların kesilmesi, parçalanması, derisinin yüzülmesiyle veya kene/sinek sokmasıyla,
Solunum yoluyla: Enfekte kemirici hayvanların çıkartılarının (dışkı, idrar,vs.) toz olarak solunmasıyla.
Kişiden kişiye bulaşma yoktur. Dolayısıyla tularemi hastalarının izolasyonuna dagerek bulunmamaktadır.
Hastalığın kaynağı olan hayvanlar göz önüne alındığında, kırsal bölgede yaşayanlar, avcılık, tarım ve hayvancılıkla uğraşanlar risk grubu olarak kabuledilmektedir. Bununla birlikte, özellikle su kaynaklı salgınlarda, kaynağı kullanan herkes risk altındadır.
çıkartılarının tozlaşarak solunmasıyla gerçekleşir ki solunum sistemi
şikâyetleriyle (öksürük, göğüs ağrısı, nefes darlığı gibi) kendini gösterir.
Uygun antibiyotiklerle tam şifa sağlanır.
Genel olarak kullanılan bir aşısı yoktur. Bazı ülkelerde laboratuvar çalışanlarını korumak amacıyla sınırlı olarak kullanılmaktadır.
Hastalığın bulaş yolları düşünülürse;
Kaynak:sagligim.gov.tr